Başlarken…
İstanbul’dan yola çıkıp, ilk etabı dışında tamamen doğaçlama gerçekleşen bir seyahatten arta kalanlardır anlattığım. Yıllardır uzun süreli motor gezisi yapmak isteyip, türlü sebeplerden gerçekleşememiş, içimizde ukde kalmış bir heyecanın gerçekleşmesidir. Adeta Ayşecik’in Alpella’ya doyması gibi bir mutluluk barındırır içinde, daha net tanılamak gerekirse; kızgın kumlardan serin sulara atlamak gibidir bizim için. “Yolda On Gün – I (Halkidiki)” okumaya devam et
Bu sabah Domaniç’e gitmek için saat 07:30 de yola çıktık ancak. Hava raporu sis vermişti ancak Ekihisar’a geldiğimizde neredeyse bulutun içinde gidiyorduk. Haliyle vapurlar çalışmıyordu, bekledik.
Dün gece hava tahmin raporuna baktığımda bugün için 15 derece sıcaklıktan bahsediyordu. Ne güzel. Haftalardır kış şatları tüm ülkede sert geçmekte, bu fırsat kaçmaz dedim.
Bugün hem Orhan tecrübe kazansın, hem de temiz hava koklayalım, uzakları görelim diye çıktk yola. Hava muhalefeti bu sene tüm Türkiye’de sert geçiyor, Bolu, Taraklı, Göynük, veya Domaniç, Bilecik, Kütahya bölelerine günü birlik inemiyoruz. Haliyle en yakın nefes alınacak ortam Orhangazi diye düşündük.
Uzun zamandır yolsuz kaldık, tekerlerimiz dönmedi. Nihayet kısmet oldu, Cumhuriyet Bayramı’nda biz de bayram yaptık.
“Cumhuriyet Bayramı’nda Tunçbilek, Domaniç” okumaya devam et
* Bu makineye benzin almıyorsunuz, fabrika içine koymuş, siz sadece sürün. Bitmiyor…
“Yamaha YBR125” okumaya devam et
Y o l d a y ı z . b i z 