Romanya ve Bulgaristan – VI
Güneşli Plaj Fermuar* isim, Fransızca fermoir Giysi, çanta vb. yerlerde kullanılan, karşılıklı dişler ve bunların üzerinde yürüyen kapatıcıdan oluşan düzenek, cırcır, carcur. * TDK Sözlük bu şekilde tanımlıyor fermuarı…
Güneşli Plaj Fermuar* isim, Fransızca fermoir Giysi, çanta vb. yerlerde kullanılan, karşılıklı dişler ve bunların üzerinde yürüyen kapatıcıdan oluşan düzenek, cırcır, carcur. * TDK Sözlük bu şekilde tanımlıyor fermuarı…
“Bir ara gidip, evi kontrol etmeyi planlıyorum. Çerçeveler değişti, gidip görmem lazım. Hava biraz ısınsın önce ama.” Şubat’ın son günleriydi. Günlük konuşmamız arasında Ertuğrul söylemişti. Sonra başka konular konuştuk; gelecekten, hayattan, havadan, sudan… Ama benim aklım takılmıştı bir kere; “evi kontrol etmem lazım”.
Denize Doğru 23 Mayıs 2019 / Perşembe Peki ama gece kim gelip göz kapaklarıma “eser miktarda” yapıştırıcı sürmüştü? Bildiğim kadarıyla ben yapmamıştım. O halde nasıl olmuştu? Yoksa hemen yan yataktaki Ertuğrul mu bu işi yapmıştı? Sanmam.
DRUM INCHIS CIRCULATIEI PUBLICE 22 Mayıs 2019 / Çarşamba Montumu giyiyorum. Kaskımla başımı buluşturup, eldivenlerimi de taktığım gibi motorun üzerindeyim. Ellerim titriyor, marş motoruna ilk hareketi vermesi için devreyi tamamlatacağım anahtarı kontak yuvasında çevirirken. İçimde, uzun süredir beklediği oyuncağı, babasının bu akşam getireceğini bilen çocuğun hisleri. Bir türlü […]
Yağmayın Yollarıma 21 Mayıs 2019 / Salı Buram buram yanmış odun kokusu. Ama nasıl taze. İsle karışık. Varlığını unuttuğum eski bir dost gibi. Kalacağımız kampingi ararken, çocukluğuma dönüyorum bir an. Gözlerim tek tük yaşam olan bu dağ başında bir tabela bulmaya çalışırken, aklım çocukluğuma doğru bir yolculuğa çıkarmış […]
Dağlara Doğru 21 Mayıs 2019, Salı Çok da uzaktan gelmeyen, ahenkle tekrar eden, metalik ve mekanik bir ses ile uyandım. Ancak beynimin “aç” komutu vermesine rağmen, dünün getirdiği yorgunluktan vücut itaat sistemim tümüyle çökmüş, tüm organlar ve geri kalan uzuvlar bağımsızlıklarını ilan etmişler adeta. Herkes kendi bildiğince davranıyor. […]
Akşam saat dokuz civarıydı, telefonu açıp birazdan “evet” diye cevaplayacak Ertuğrul’un numarasını tuşladığımda. “Üsküdar’da buluşsak ya, Kavak motoruna bineriz. Hem biraz deniz havası alır, hem de laflarız, ne dersin?”
Kocayayla için yazabileceğim, anlatabileceğim pek çok şey var. Daha iyi anlamak için oradan geçmeniz, havasını solumanız, yürürken Uludağ’ın karlı zirvelerini seyretmeniz gerek.
Geçmişte Sansarak’dan bir kaç kez denedik, Adapazarı istikametine yolumuzu bulamadık. Yağış, mevsim, zamanlama vs bir türlü denk getiremedik. E haliyle aşmadığımız yol bize şehir efsanesi oldu. İşte bugün o efsaneyi gömmeye niyetliyiz. Yolu tersten çizdik; İzmit Kartepe’den başlayıp çıkıp, Sansarak üzerinden İznik’e varacağız.
Bölüm 7 / Ahirette iman, dünyada mekân: Feribota bindik. Gideceğimiz mesafe 27 deniz mili, bu da mevcut şatlarda iki saat yol demek. Deniz çalkantılı, açığa çıktıkça daha da çalkantılı olacağı kesin. O nedenle motorları bağlamak gerekiyor. Gemideki görevlilerle birlikte motorlarımızı gemi duvarındaki kancalara sicimlerle sabitliyoruz.
Başlarken… İstanbul’dan yola çıkıp, ilk etabı dışında tamamen doğaçlama gerçekleşen bir seyahatten arta kalanlardır anlattığım. Yıllardır uzun süreli motor gezisi yapmak isteyip, türlü sebeplerden gerçekleşememiş, içimizde ukde kalmış bir heyecanın gerçekleşmesidir. Adeta Ayşecik’in Alpella’ya doyması gibi bir mutluluk barındırır içinde, daha net tanılamak gerekirse; kızgın kumlardan serin sulara […]
Uzun zamandır yolsuz kaldık, tekerlerimiz dönmedi. Nihayet kısmet oldu, Cumhuriyet Bayramı’nda biz de bayram yaptık.
Motorium’da sabah sabah. Bu mevsimde nefis olur Yalı Mahallesi sabahları Maltepe’de. Hafiften benzin kokar eser miktarda. Veya yağlı moped yakıtı, sanki 60 model. Rüzgar da eserse hani, ön kapıdan gelir sesi, sağlam tutmak gerek. Erken de olsa, devamlı birileri olur kaldırımda yürüyen. Ahmet Öğretmen Ada’yı gezdirir bisikletinin terkisinde. […]
Sevgili yol dostları, Geçtiğimiz 1 Mayıs’ta Trilye’ye gitmiştik. Bu sefer Gemlik – Armutlu – Çınarcık güzergahını seçtik.
Akşam üzerine doğru çıktığımız Ağva üzeri Kandıra ve Kerpe yolculuğundan bir kaç kare.
Uzun ve soğuk bir kışın ardından nihayet bahara merhaba diyebildik.
Yeni yıla yolda başlayalım, yılı yolda yaşayalım dedik. Elbette ertesi gün mesaide olmamız gerek, haliyle uzaklara gidemedik. Haftalardır yılın son çeğreği ve yıl sonu çalışmaları nedeniyle yoğun bir baskı ve tempo altında geçti günler. En nihayet işte 1 Ocak. Yolda olmayı istemekten daha doğal ne olabilir ki?
Sabahtan akşama bir İznik yolculuğu daha…
Yılın ışıldayan son günlerinden bir kaçamak daha.